Tarih: 20 Ağustos 2012…
Gaziantep’in en hareketli merkezlerinden birinde, Şehitkamil’de büyük bir patlama yaşanıyor…
Haklarının yendiğini, devletin Kürtleri asimile ettiğini iddia eden eli kanlı terör örgütü PKK doğrudan vatandaşları hedef alıyor…
Hiçbir şeyden habersiz oradan geçen masum bedenler etrafa yayılırken, çıkan canlar, evlere ateş olarak düşüyor…
Patlama sırasında 2’si bebek, 1’i hamile 3 kadın toplam 10 vatandaşımız şehit olurken, 66 masum beden yaralandı… Aylarca süren hastane tedavileri başladı, bazıları hala kalıcı sağlık sorunları yaşıyor.
Olay, haber bültenlerine son dakika olarak girerken, çok kısa bir süre sonra bölge temizlendi, patlamanın olduğu yere anıt dikildi ve çözüm süreciyle birlikte herşey unutuldu, sanki hiç yaşanmamışçasına…
Gündemde fazla yer tutmadı…
Çünkü ölenlerin “kaderi” öldürenlerin ise “görevi” buydu…Hatta biraz fazla sesi çıkıp “şehitler ölmez, vatan bölünmez diyenler” milliyetçiliği ve sokağı kışkırtmakla suçlanıp, ayıplandı, ötekileştirildi.
PKK’nın onlarca kanlı eylemlerinden biriydi Şehitkamil saldırısı…
Katliamın üzerinden tam 2 sene geçti… Merkez, yandaş, ajans vb ne derseniz deyin, konuyu hatırlayan herhangi bir yayın organı olmadı.
Durum ortadaydı… Barış istiyorsanız susacaktınız, sanki ortada bir savaş varmış gibi…
Şehitkamil Katliamı üzerine matem bağlayıp, oturup ağlamak bize göre değil…
Ancak, unutup, hatırlamamak, görmezden gelmek, duymamak bize göre hiç değil…
Sağlıklı yarınlar hayal ediyorsak, bize yapılanları iyi okumalı, hatırlamalı ve anlatmalıyız…
Bir kez daha haykıracağız: “Şehitler ölmeyecek, Vatan bölünmeyecek”…
“Gazi olur, şehit olur, ama asla teslim olmayız”…
